Ik heb lang bij de politie gewerkt, waar ik me ontfermde over de psychosociale zorg voor politiemensen. Medewerkers en leidinggevenden heb ik getraind in het omgaan met ingrijpende gebeurtenissen en het signaleren van psychotraumatische klachten. Daar heb ik de schaduwkant van het leven gezien. Ook schoof ik aan bij het rampenidentificatieteam dat werd ingezet bij grote ongelukken zoals de Bijlmerramp. Later ging ik deel uitmaken van de staf korpsleiding. In 2002 heb ik ontslag genomen om ruimte te maken voor mijn werk in Afrika. Ik heb een boek gemaakt over het dagelijks leven van de Dogon, een stam in het West-Afrikaanse land Mali. Terug in Nederland ging ik training geven aan jonge, internationale managers voor DSM op het gebied van persoonlijke ontwikkeling en leiderschap. Dat had ik ook voor de politietop gedaan. De overeenkomst tussen beide is dat het vechtomgevingen zijn. Daar ben ik goed in: ik kan in de meest lastige situaties het proces begeleiden. Nog steeds werk ik regelmatig voor de politie.