Een therapeut mag de patiënt zijn klacht niet afnemen. Soms ben ik bereid een klacht te vertalen naar een hanteerbaar etiket, maar dan wil ik wel overeenstemming bereiken met de patiënt over het feit dat dit een andere verwoording is van zijn klacht. Iemand zegt bijvoorbeeld: “Ik voel me niet veilig in mijn relatie.” Dan mag een therapeut dat naar mijn idee niet vertalen door te stellen: “In uw jeugd heeft het u al ontbroken aan veiligheid en geborgenheid, en daar is het misgegaan.” Zo zou ik mensen onzelfstandig maken en zelfstandigheid is nu juist wat ik in mensen wil stimuleren. Als iemand ongelukkig bij mij komt omdat hij zich niet goed voelt in zijn huwelijk, kan het best zo zijn dat diegene een onveilige jeugd heeft gehad. Maar ik zie het als mijn taak samen met die patiënt stapsgewijs aannemelijk maken dat die twee zaken eventueel met elkaar in verband staan. Volgens mij is het niet per se nuttig iemands verleden door te spitten. Uiteindelijk gaat het erom de klacht op te lossen.